21/12/11

Bo Nadal!





Que pasedes unhas moi boas festas e disfrutedes moito das vacacións! 


Osquelemos marchamos de vacacións ata xaneiro, e prometemos retornar con novos folgos e moitas ganas de ler. Mentras tanto, a celebrar as vacacións botando un baile coa panxoliña galega de Yo-Yo Ma e Cristina Pato!




¿Quién es Papá Noel?

Quién es Santa






20/12/11

Solsticio de invierno

 

Solsticio de invierno
por José María Merino
En el cielo del amanecer brillaba con fuerza aquel insólito lucero que la gente común contemplaba con asombro, pero el capitán sabía que era uno de los satélites de comunicaciones que permitían a su ejército mantener la supremacía en aquella guerra interminable
–Mi capitán– transmitió el cabo. –Aquí solo hay varios civiles refugiados, unos pastores que han perdido el rebaño por el impacto de un obús y una mujer a punto de dar a luz.
El capitán, desde la torreta del carro, observaba el establo con los prismáticos.
–Registradlo todo con cuidado.
–Mi capitán –transmitió otra vez el cabo–, también hay un hombre, vestido con una túnica blanca, que dice que va a nacer un salvador y otras cosas raras.
–A ese me lo traéis bien sujeto.
–Mi capitán –añadió el cabo, con la voz alterada–, la mujer se ha puesto de parto.
–Bienvenido al infierno– murmuró el capitán, con lástima.
A la luz del alba, aparecieron en la loma cercana las figuras de tres camellos cargados de bultos y montados por jinetes de raras vestiduras, y el capitán los observaba acercarse, indeciso.
–Abrid fuego –ordenó al fin. –No quiero sorpresas. 

(Fotografía de Filipe Varela)

16/12/11

Postais de felicitación de Nadal en galego I



O curso pasado dímosvos un enlace para felicitares o nadal en galego con postais electrónicas. Este ano engadimos dous máis para que non teñamos excusas:


Se eres dos que prefire enviar unha presentación en Powerpoint para felicitar o Nadal, aquí tes as gañadoras do concurso da Xunta deste ano.

(Imaxe atopada aquí)

15/12/11

Pedro e o lobo III

Para rematar coa serie de Pedro e o lobo, do que limos o conto e escoitamos a versión orquestral de Prokófiev, hoxe temos a versión que fixo Disney en 1946. Veredes que, a pesares de usar a música do compositor ruso, non segue a súa versión do conto nin a versión clásica, senón que dá a súa propia visión quitándolle parte da moralexa.
Dura 15 minutos pero pásanse voando. Ah, e é apta para todos públicos incluidos os maiores de idade. Que a disfrutedes!








14/12/11

Dez mil!



10000 visitas a esta páxina en tan só 12 meses de actividade! E iso sen contar as visitas ás páxinas de concursos, familias, profes...

Grazas por ler(nos)! Esperamos non defraudarvos :-)

Gústanos ler!

Pois si, non é ningún segredo que a Osquelemos nos gusta ler, ou! Desta traémosvos un vídeo moi chulo sobre as palabras e os libros. Podedes saltarvos os últimos trinta segundos, que son publicidade, pero o resto é moi recomendable e retrata perfectamente o que sentimos moitos de nós cando lemos: a emoción, a intriga, as ganas de chegar ó final e ó mesmo tempo non querer acabar, as aventuras, os coñecementos, as viaxes de fantasía, a sorpresa, o medo...

09/12/11

Día dos Dereitos Humanos

63 anos despois da súa proclamación, segue sendo necesario lembrar esta data, 10 de decembro, na que a Asamblea Xeral das Nacións Unidas aprobou a Declaración dos Dereitos Humanos.
Necesario porque nin tan sequera nos países que asinaron esta declaración están garantidos estes dereitos en igualdade de condicións para toda a poboación. Non hai máis que botar unha ollada ao noso arredor, asomarse ás noticias.
Mais aínda así cabe pensar que un outro mundo é posible, que hai arrecendos espallados no ar que nos permiten prender unha candea pola esperanza, por estas xeracións, hoxe nen@s, adolescentes, que medran nas nosas aulas, ao abeiro das nosas Bibliotecas -das súas lecturas, da súa información, da súa formación- nen@s e adolescentes que se implican ilusionad@s e con empeño en proxectos coma "Coñecernos para querernos", nun intercambio persoal e de coñecementos con nen@s dos campamentos saharahuis, para quenes a apertura dunha biblioteca con (o Bubisher) ou sen (O Niño do Bubi) rodas, supón moito máis que un mundo de oportunidades. Para acceder á ilusión, aos soños, á formación, ao coñecemento doutras culturas, doutro idioma.
E con esa candea acesa, brincan faíscas que prenden en case un cento de Bibliotecas Escolares Galegas, que por todo o país escollen cada unha un fermoso álbum ilustrado para agasallar a ese recén estreado Niño do Bubi, porque, coma nas nosas propias Bibliotecas, toda inauguración é unha festa. A esa festa que é a lectura, nesas bibliotecas acubilladas na area, queremos enviar estes álbumes como aves portadoras de boa sorte, como bubishers* cheos de cor, imaxes, historias. Porque as nosas bibliotecas, @s nos@s lectores e lectoras, compartimos co Bubisher, cos lectores e lectoras das súas bibliotecas a crenza firme nos Dereitos Humanos, dende o seu 1º artigo: "Tod@s nascemos libres e iguais en dignidade e dereitos"
* O bubisher (Oenanthe leucopyga e Oenanthe leucura) é un paxariño tímido que vive na Península e tamén en África, aquí chamámoslle collalba negra e no Sáhara o seu nome significa paxaro da boa sorte, no dialecto hassaní é Bubchir بوبشير (o da boa nova) porque adoita aniñar e criar despois das choivas, o que quer dicer que medrará a herba, algo moi importante para quen ten gando.
Bubisher é tamén o nome dun autobús-biblioteca que circula entre os campamentos do Sáhara para levar lectura e información. Ou sexa, unha biblio... pero con rodas!!!
Se queredes unirvos á iniciativa de Álbumes para o Bubisher, só tedes que poñer os vosos datos xunto ao resto das Bibes Galegas.
Texto de Maribel Serantes (CEIP Os Casais)

Espiritismo

08/12/11

Pedro e o lobo II

Hoxe traemos outra versión do conto que limos a semana pasada: a do compositor ruso Serguéi Prokófiev, que adaptou o conto (con bastantes cambios) e fixo unha composición para narrador e orquestra (tes toda a información no enlace).

A obra é un pouquiño longa (uns 30 minutos), pero hoxe festivo seguro que tedes tempo abondo para vela ;-) Aí van as dúas partes, en versión da Orquestra Sinfónica de RTVE con Rafael Taibo como narrador:



06/12/11

A constitución

Hoxe, 6 de decembro, celebramos o Día da Constitución porque tal día, fai xa 33 anos, os cidadáns aprobamos nun referendo a constitución que nos rixe a tod@s, convertíndonos nunha monarquía parlamentaria.
Osquelemos somos moi noviños, pero aínda lembramos a campaña que se fixo na tele e na radio para que todo o mundo votara no referendo previo á constitución (porque primeiro, en 1976, houboque decir si ó cambio político, e xa en 1978 aprobar definitivamente a nova constitución):



Por suposto, esta non foi a primeira constitución que tivemos: a primeira foi aprobada en Cádiz en 1812 pero, a pesar de ser a máis famosa e a máis longa (con 384 artigos), non durou apenas nada (6 anos, e de xeito intermitente). De aí vén a expresión "¡que viva la Pepa!": dous anos despois de ser aprobada, Fernando VII aboliuna e incluso prohibiu mencionala; e como fora promulgada o día de San Xosé, a xente, que non podía berrar "¡viva a Constitución!", berraba "¡viva a Pepa!".

Para non prolongarnos sobre a historia das nosas constitucións e as súas características, recomendamos que vexades este enlace.

Ler a Constitución é moi interesante e moi enriquecedor, pero pode ser un pouco ardua para vós. No seu lugar, recomendámosvos que leades esta versión para rapaces que preparou o Goberno de Canarias: é moi clara e non se perde con "palabros" raros. As ilustracións que ten son un pouco infantís, pero o contido e a lingua que usa non ten nada de infantil!

Ah, por certo: feliz Día da Constitución a tod@s!


05/12/11

Coiro de cacique

Despois de seis anos sen gravar, Leilía saca por fin á venda o seu quinto disco, ConSentimento, homenaxe a tódalas mulleres que fixeron e fan realidade a creación, a conservación e a transmisión da tradición oral galega. De feito, no disco colaboran varias poetisas galegas (Marilar Aleixandre, Ana Romaní, Iolanda Castaño...).

 Leilía é un grupo de 6 mulleres que alá polo ano 1989 decidiu que a música tradicional galega de voz e pandeireta ben merecía ser recuperada, actualizada e gravada. Dende entón teñen colleitado numerosos éxitos e premios.

Deste novo disco chamounos a atención a letra da canción Coiro de cacique, da zona de Ames (A Coruña), que parece que foi escrita hoxe aínda que leva rulando moitos anos:

(Letra: Tradicional + Felisa Segade - Música: Tradicional)
"Que xa non te quero porque
xa non vales nada e anda
que xa non te quero porque
non me dá a gana e anda.

Ti gobernas el goberna
todos queren gobernar
ou o goberno ten mel
ou non mo sei explicar.

Anda, que non te quero porque
non me dá a gana e anda.

E de aí que moitos digan
déixame andar e veremos
que o mundo dá moitas voltas
e como fagan faremos.

Anda, que non te quero porque
non me dá a gana e anda.

Quen é o que manda aquí
a quen queren engañar
nin fan todo o que din
nin din todo o que fan.

Anda, que non te quero porque
non me dá a gana e anda.
Que xa non te quero porque
xa non vales nada e anda
que xa non te quero porque
non me dá a gana e anda.

Se non chegan ó goberno
non lles teñas compaixón
sarna con gusto non pica
nin hai mel sen aguillón.

Anda, que non te quero porque
non me dá a gana e anda.
Sarna con gusto non pica
nin hai mel sen aguillón.
Anda, que non te quero porque
non me dá a gana e anda."

Na sección de audiovisuais da biblioteca tedes algún disco de Leilía, e neste enlace de youtube podedes escoitar varias das súas cancións para que vos fagades unha idea. Atentos ás letras, que son moi boas!

02/12/11

Culturgal



Dende hoxe ata o domingo, temos no Pazo da Cultura de Pontevedra o Culturgal, a gran feria da cultura galega. Alí teremos exposicións, actividades, obradoiros... de libros, creación audiovisual, artes escénicas, música, deseño, internet e novas tecnoloxías.

Tedes toda a información na web de Culturgal e unha boa reseña coas actividades máis destacadas no portal culturagalega.org.

No campo literario, a grande novidade da edición 2011 de Culturgal é a proposta de realizar unha novela en directo. O escritor Camilo Franco entrevistarase cos asistentes interesados en se converter en personaxes literarios. Ao longo do evento, o autor irá escribindo e subindo á rede a narración segundo a vaia elaborando. Outra proposta tamén de letras pero menos etérea será o primeiro Xantar Literario, que se celebrará o domingo 4 no restaurante Rúas (entre a Praza da Leña e a Praza da Verdura). Pepe Cáccamo, Fina Casalderrey, Xabier P. Docampo e Xesús Fraga elaborarán as receitas que realizaron para os libros Cociñando ao pé da letra e 50 recetas con moras.


01/12/11

Onde a lingua sabe a pan

Din que hai un sitio en Galicia que ten un pan tan rico, tan rico que ata o que falan sabe a pan. Non imos entrar na discusión de cal é o mellor pan galego, que se o de Cea, o de O Porriño, o de Carral, o de Carballo... pero o que queda claro, mentras non se demostre o contrario, é que o pan galego é o mellor do mundo!
O pan está moi presente na sabiduría popular, como se ve nestes ditos e cantigas:
  • A auga de san Xoán, tolle o viño e non dá pan.
  • A choiva no abril dá millo e dá pan.
  • A falta de pan, bo é pantrigo.
  • Á mesa sin pan non te poñas a xantar.
  • A pan de quince días, fame de tres semanas.
  • A pan duro, dente agudo.
  • A galiña pon o ovo/ pra o proveito da muller:/ o home vai pra o monte/ ¡come broa si a quer!.
  • Caseime no mes de agosto/ porque había moito pan,/ o forno da miña sogra/ cría o fiollo no vran.
  • Catro cartos para pan,/ tres e medio para viño,/ un carto para tabaco,/ alá vai un realiño.
  • Mariquiña da forneira,/ a túa nai onte coceu,/ dáme un anaco de bola/ pola nai que te pareu.
  • Mariquiña da forneira/ se coceres faime un bolo,/ se mo fas, faimo de trigo,/ que centeo non cho como.
  • Marzo, espigarzo;/ abril, penduril;/ maio, granado;/ san Xoán, curado./ Na santa Mariña/ metelo na arquiña.
  • Dam’un bocado de pan/ pol-a nai que te pareu,/ que ch’hei de dar un xurêlo/ cando veña de Buêu.
  • Toma meu cego a limosna/ e non me tóme-la man./ - Perdone miña señora,/ pensei que todo era pan.
Pero falta nesa lista unha das cantigas máis coñecidas:

Se vas ó San Benitiño
non vaias ó de Paredes,
que hai outro máis milagreiro,
San Benitiño de Lérez.

San Benitiño do ollo redondo
hei de ir alá, miña nai, se non morro
e hei de levar unha bota de viño
e unha bola de pan do Porriño.

Por certo, esta competencia entre os dous San Benitiños éche curiosa, non?

E a que vén todo isto? Pois vén a que o CPI Virxe da Saleta, de Cea, fixo un lipdub no que participa todo o alumnado coa música de Sweet Home Alabama e letra inspirada en Álvaro Cunqueiro. Esa canción sonaravos porque tivo unha versión moi famosa dos Siniestro Total: Miña terra galega. Segundo di a súa letra, en Cea ata a lingua galega sabe a pan:



A Lingua sabe a Pan from cpivirxedasaleta on Vimeo.

Sabedes máis ditos ou cantigas que falen do pan? Enviádeos ó noso correo (biblio.cpi.ribeira@gmail.com) ou deixádeos nun comentario nesta entrada... e igual vos gañades algo de pan con chourizo, ou con xamón, ou... ;-)

30/11/11

¡Que nos las quitan de las maanos!


Xa están listas as mochilas viaxeiras! Dende hoxe empezarán a circular de casa en casa as 19 mochilas con moitas novidades para a familia!

Cada mochila leva colgado un biblioguiño que identifica o curso ó que pertence:


O sistema de uso e as normas son ben sinxelas e se resumen en respecto: respecto ós prazos (terédela na casa de venres a xoves, logo hai que devolvela o xoves no recreo) e respecto ó material (se algo se estropea hai que repoñelo, como sempre). O máis importante, sen embargo, é disfrutalas. E non esquezades que temos dúas orellas para oir con atención todas as vosas suxestións! En cada mochila vai un caderno no que podedes anotar as vosas impresións, o que máis vos gustou (e o que menos), o que fixechedes co material, se vos deu tempo a ver todo... en fin, o que queirades.

O material que vai en cada mochila varía co curso e a idade, pero en todas hai libros, revistas, cómics, películas e música. As dos máis pequenos son un pouco distintas e inclúen tamén algún xogo:






A partires de agora seguro que veremos esta imaxe con frecuencia, non si?

Que disfrutedes das mochilas! E moitas grazas a estes modelos tan guapos e tan formais!

29/11/11

Pedro e o lobo I

Pedro e o lobo é un conto tradicional ruso coñecido en case todo o mundo. Hoxe traemos unha versión clásica do conto, e estade atentos porque estes días veredes algunha adaptación.




Érase unha vez un pequeno pastor que  pasaba a maior parte do seu tempo coidando das súas ovellas e, como moitas veces se aburría mentras as vía pastar, pensaba cousas que facer para divertirse.

Un día, decidiu que sería boa idea divertirse a conta da xente da vila que había por alí cerca. Achegouse e empezou a berrar:

- Socorro! O lobo! Que vén o lobo!
A xente da vila colleu o que tiña a man e correndo foi auxiliar o pobre pastorciño que pedía auxilio, pero cando chegaron descubriron que todo fora unha brincadeira pesada do pastor. E cabreáronse.

Cando marcharon, ao pastor fíxolle tanta graza a broma que pensou en repetila. E cando viu a xente suficientemente lonxe, volveu berrar:
- Socorro! O lobo! Que vén o lobo!
As xentes da vila, ao volvelo oír, empezaron a correr outra vez pensando que esta vez si que se presentara o lobo e realmente estáballes pedindo axuda. Pero ao chegar onde estaba o pastor, atopárono polo chan, rindo ao ver como os aldeáns volveran a auxilialo. Esta vez os aldeáns enfadáronse aínda máis, e marcharon terriblemente anoxados.

Á mañá seguinte, o pastor volveu  pastar coas súas ovellas no mesmo lugar. Aínda ría cando recordaba correr aos aldeáns. Pero non contou con que, ese mesmo día, si viu achegarse o lobo. O medo invadiulle o corpo e, ao ver que se achegaba cada vez máis, empezou a berrar:
- Socorro! O lobo! Que vén o lobo! Vai comer todas as miñas ovellas! Auxilio!
Pero esta vez os aldeáns, que aprenderan a lección o día anterior, fixeron oídos xordos.
 O pastorciño viu como o lobo se abalanzaba sobre as súas ovellas, e berrou cada vez máis desesperado:
- Socorro! O lobo! O lobo! - pero os aldeáns continuaron sen facer caso.

É así como o pastorciño viu como o lobo comía unhas cantas ovellas e levaba outras para a cea, sen poder facer nada. E arrepentiuse no máis profundo da brincadeira que fixera o día anterior. 
(Foto de Buridans Esel - Tradución da profe Chus) 

28/11/11

O Castro de Baroña

Fotografía de Mrs.Knook


Dos moitos castros que hai en Galicia, o Castro de Baroña destaca especialmente pola súa situación nunha península (correción: di o profe José Antonio que isto é un tómbolo por tratarse dunha illa unida á terra pou unha lingua de area). Isto fai del un lugar peculiar tanto dende o punto de vista defensivo como dende o paisaxístico.
Recentemente foi declarado ben de interés cultural pola Xunta de Galicia, co que terá unha protección especial e orzamento específico para conservación.
Se non o coñecedes, paga ben a pena ver este artigo con fotos do castro para que vos fagades unha idea de como é.



25/11/11

Stop!


Hoxe é o Día internacional contra a violencia de xénero. No que vai de ano, xa morreron 54 mulleres en España a mans das súas parellas ou ex-parellas; a maioría tiña entre 20 e 40 anos. Dende 2003 van 500 mulleres. Ata cando este lento xenocidio? Acaso importan menos que os 800 e pico asesinados por ETA?
Parémolo entre todos e todas! En lugar de mirar a outro lado, actúa. En lugar de disculpalo, denúnciao. De nós dependen vidas.

Teléfono contra o maltrato

Osquelemos anímavos a escoitar un pouco de música que pode facernos reflexionar sobre o tema con este Glogster. E aseguramos que hai estilos para todos!


24/11/11

E ti, como queres a biblioteca?



Este ano estreamos instalacións: temos unha nova biblioteca moito máis grande que antes e mellor situada. Pero ademais do espazo físico tamén estreamos outras cousas: máis ordenadores, materiais audiovisuais, mobles... No que queda de curso contamos con cambiar aínda moito (e xa temos algunha cousa encargada!) grazas ós cartos que nos deron por pertencer ó Plan de Mellora de Bibliotecas Escolares. E nos próximos cursos, aínda que a financiación será menor, seguiremos crecendo. Pero a ti, de verdade, como che gustaría que fose a biblioteca? Non temos máis espazo que o que hai, pero o que fagamos dentro del só depende de nós (e de que cheguen os cartos para todo), así que queremos escoitar as vosas ideas e opinións sobre sinalización, mobles, distribución do espazo, materiais... todo! Xa sabedes como facer: escribide un comentario nesta mesma entrada, ou enviade un correo a biblio.cpi.ribeira@gmail.com, ou deixade unha nota no taboleiro "A miña voz".

Para que vos inspiredes, aquí tedes fotos e vídeos de bibliotecas escolares de toda Galicia que, coma nós, están no Plan de Mellora:



Biibliotecas Escolares en Tránsito [GAL] de Bibliotecas Escolares de Galicia en Vimeo.

Esperamos as vosas noticias!

23/11/11

A RTVG en perigo?

É necesario saber ler? É necesario que haxa medios de comunicación públicos, como a RTVG? É necesario saber a que sabe o chocolate? Carlos Blanco fálanos dunha desas cousas (e Fina Casalderrey falounos das outras!). Seica din que a RTVG podería desaparecer, do mesmo xeito que a televisión asturiana acaba de declararse insolvente e pode pechar por falta de cartos. Que pensades vós? É necesaria a RTVG?


21/11/11

Que es mi barco mi tesoro

O venres a biblioteca encheuse de aprendices de pirata! Que horror! Unha morea de rapaces e rapazas de primaria apareceron alí convocados por un misterioso pirata que se puso a berrar e se subiu a unha mesa! E berraba cousas raras, que os rapaces repetían:




Que es mi barco mi tesoro,
que es mi Dios la libertad;
mi ley, la fuerza y el viento;
mi única patria, la mar.
 
 

O pirata levaba un cofre cheíño de doblóns de ouro, collares de perlas e libros. Libros! A saber onde roubou todo iso! As cousas máis valiosas do mundo en mans dese bucaneiro!
O que máis nos preocupa é que conseguiu que moitos dos rapaces (pero moitos, moitos) prometeran que a próxima semana van ser eles os que berren a estrana canción:




La luna en el mar riela,
en la lona gime el viento
y alza en blando movimiento
olas de plata y azul;
y ve el capitán pirata,
cantando alegre en la popa,
Asia a un lado, al otro Europa,
Y allá a su frente Estambul.


Xa o curso pasado un grupo de inocentes de 1º. ESO fixo algo parecido e acabaron gravados en vídeo e todo!

Deixámosvos unhas fotos do perigoso pirata e os seus aprendices para que os identifiquedes se por casualidade os atopades polos corredores ou (Deus non o queira!) na biblioteca:


19/11/11

De premio


El día de mi decimonoveno cumpleaños fue como cualquier otro. Sabía, claro que lo sabía, que era un año mayor, pero me daba lo mismo porque el balance de los trescientos sesenta y cinco días que tenía que celebrar era exactamente igual a los trescientos sesenta y cinco días correspondientes al año anterior. O sea, prescindible. A pesar de todo, intenté buscar la parte positiva y llegué a la conclusión de que valía la pena cumplir años porque, como mínimo, recibiría un regalo. Prescindí, sin embargo, de las velitas que comportan nostalgia, recuerdos y el compromiso con uno mismo de ser feliz. Una estupidez. No quise dar ninguna trascendencia especial a la fecha.


Maite Carranza gañou onte o Premio nacional de literatura infantil y juvenil coa súa obra Palabras envenenadas (recomendada para lectores de 15 a 18 anos e adultos). A novela trata do abuso infantil, algo nunca feito antes nunha obra de literatura xuvenil.

No seu blogue, Maite di:

"Hoy, 18 de Noviembre de 2011,  el libro “Palabras envenenadas” ha sido galardonado con el Premio Nacional de Literatura Infantil y Juvenil.
Emoción por la sorpresa y alegría por el reconocimiento. Gracias al jurado, a los lectores,  a la editorial y a todos los que me ayudaron a hacerlo posible .
Yo lo escribí pero vosotros le disteis vida.
MAITE CARRANZA"

Le (ou descarga) o primeiro capítulo da novela.

18/11/11

Que facemos cos libros vellos?

Todos temos na casa libros vellos ou rotos, folletos, catálogos, publicidade... papel que non ten máis futuro que o contenedor de reciclaxe. Ou si? No concurso de suxeitalibros vimos un xeito de aproveitar un vello catálogo de droguería e unha caixa vacía de DVD:

A profe Inés, inspirada por Clara Barer pero moito máis modesta, xa ten feito isto algunha vez máis:

Modelando ideas


Neste vídeo tedes máis ideas para aproveitar todo ese papel dun xeito orixinal e bonito:




Animádesvos?

17/11/11

A voltas coa educación

O alumnado está convocado hoxe a unha xornada de protesta en defensa do ensino público e contra os recortes convocada polo Sindicato de Estudantes. Xusto onte saía na prensa a Presidenta da Comunidade de Madrid volvendo dicir que o profesorado que protesta se equivoca (e supoñemos que o alumnado e as familias tamén). Grazas á ANPA Giner de los Ríos, de Madrid, atopamos esta presentación (moi orixinal, por certo) moi completiña que explica perfectamente os recortes e o suposto aforro do ensino madrileño con datos concretos.
A situación en Galicia non é exactamente igual pero non anda moi lonxe: non se cubren as prazas de profes que se xubilan (e iso significa que este ano hai uns 1000 profes menos, para 3000 alumn@s máis), non envían profes para cubrir os permisos electorais (que podemos usar se estamos nun partido político e precisamos participar na campaña electoral), amplíase o número máximo de alumn@s que pode haber cando se xuntan dous niveis distintos (por exemplo, 5º. e 6º. de primaria), non se permite facer desdobres que son necesarios, e andan a eliminar cantos máis profes mellor, o que provoca que incluso haxa que pechar bibliotecas escolares por falta de horas para atendelas (como no instituto de Nigrán entre outros).
No noso centro xa eliminaron varias prazas de profes; é certo que baixou o número de estudantes, pero iso non xustifica que eliminen á profe de compensatoria, ou que non envíen un profe para cubrir as horas que a directora adica ó cargo en vez de ás clases: iso non ten nada que ver coa cantidade de rapaces que hai no cole. Ademais non nos permitiron desdobrar varios grupos (5º de primaria e 3º da ESO) e non temos máis remedio que atender ás familias nunha hora de garda e ó alumnado nun recreo (a lei marca unha hora enteira para familias e outra para alumnado, independentemente das gardas). Este ano tamén engadiron ás nosas tarefas a de coidar ó alumnado que ven no transporte (ata 45 minutos no caso de primaria); moitos de nós pensamos que iso é unha pésima xestión de persoal, pois están a usar traballadores altamente cualificados e especializados para realizar tarefas que podería facer calquera con ou sen estudos ou experiencia, e nós ben poderíamos usar esas horas en cousas máis positivas para o alumnado (clases de apoio, coordinación docente, fomento da lectura...).
O que está claro é que estas medidas NON supoñen unha mellora da calidade, e por iso nos queixamos. O 73% do profesorado declarouse totalmente en contra delas no referendo realizado na maioría dos centros o mes pasado, e moitos participaron nas dúas xornadas de folga convocadas por todos os sindicatos da comunidade. Cando protestamos, cando facemos folga, cando escribimos estas liñas, estamos a traballar polo ensino público de calidade. E seguiremos.

Disculpade a linguaxe informal deste vídeo, pero non deixedes de velo. É un precioso homenaxe ós profes que perden cartos, tempo e esforzo en intentar mellorar as aulas a pesares das administracións.



16/11/11

Mercadiño de libros solidario

A ONG Implicadas/os no Desenvolvemento puxo á venta parte da súa biblioteca para recadar fondos para o seu proxecto de Erradicación do Infanticidio Feminino en Salem(India). Dada a gran acollida que tivo a venta, acaban de publicar o listado de libros que lles quedan, todos eles a 5€:

TÍTULO
AUTOR/A
UNIDADES DISPOÑIBLES
A Cabeza de Medusa
Marilar Aleixandre
2
A crise irreductible
Alberte Momán
1
A filla do filósofo
Elena Poniatowska
4
A neve e a cadeira
Xosé Miranda
1
Ancho mar de argazo
Jean Rhys
2
Así nacen as baleas
Anxos Sumai
0
Calella sen saída
Víctor Omgbá
2
Cerco de ferro
Daría Xohán Cabana
2
Como se non existise
Slavenka Drakulic
2
Ningúen está só
VV.AA. Amnistía Internacional
0
O club da calceta
María Reimóndez
0
O concertista de paxaros
Josep-Francesc Delgado
4
O paxado do mel
Adolfo Caamaño
4
Pirata
María Reimóndez
5
Se algún día esta muller morta
Miguel Sande
2
Silencio
Francisco Alonso
1
Smara
Paula Carballeira
2
Tres mulleres galegas de armas tomar
Guillermina Domínguez Touriño, Felicia Estévez Salazar
2
Un escuro rumor tralo silencio
Isidro Novo
4
Vestio
Xosé Miranda
1
A voda
Carson McCullers
3
Usha
María Reimóndez
4

Se estades interesad@s en adquirir algún exemplar, podedes facelo no seu local en Vigo (R/ Camelias, 49 interior) ou contactando con eles (886 111 911 – 606 315 071 ou info@implicadas.com).

15/11/11

Mosaicos de fotos para todos

Algunha vez tentachedes facer un mosaico coas vosas fotos? Os resultados poden ser moi bonitos. Hai quen o fai para resumir o ano/mes/semana, ou para resumir un día de excursión, ou para amosar tódolos ángulos de algo, ou simplemente porque son chulos.

De altos humos



Outra opción sos os trípticos, que resultan máis sinxelos de facer e son moi resultóns:


Imperfecto tres


De abajo arriba


Vaivén


A cuestión é como facelos, pero grazas a internet non teremos problemas. No blogue Capturando momentos atopamos esta entrada que nos explica catro programas (gratuitos) cos que facer collages:

Capturando momentos: {crea} mosaicos con tus fotos, por Jackie Rueda: Varias veces al mes hago mosaicos. Algunos son pequeños, inlcuso simples dípticos para mi blog o para explicar cosas a mis alumnos. Otros so...

12/11/11

Triangular

Algunha vez intentachedes construir algo usando só triángulos? E seredes capaces de facer un par de pontes con eles? Probade e xa nos contaredes ;-)

Nesa mesma páxina tedes un montón de xogos para xentes de entre 3 e 14 anos, pero moitos serven tamén para os de 15, 16, 17... A Osquelemos gústannos especialmente os quebracabezas, pero non lle digades a ninguén que os facemos, eh?


11/11/11

Rapeando frente ao mar


Unha moi boa versión do poema Deitado frente ao mar, de Celso Emilio Ferreiro, rapeado por Dios ke te crew:






DEITADO FRENTE AO MAR
Lingoa proletaria do meu pobo
eu fáloa porque sí, porque me gosta,
porque me peta e quero e dame a gaña;
porque me sai de dentro, alá do fondo
de unha tristura aceda que me abrangue
ao ver tantos patufos desleigados,
pequenos mequetrefes sin raíces
que ao pór a garabata xa non saben
afirmarse no amor dos devanceiros,
falar a fala nai,
a fala dos abós que temos mortos,
e ser, co rostro erguido,
mariñeiros, labregos do lingoaxe,
remo i arado, proa e rella sempre.

Eu fáloa porque sí, porque me gosta
e quero estar cos meus, coa xente miña,
perto dos homes bós que sofren longo
unha historia contada en outra lingoa.
Non falo pra os soberbios,
non falo pra os ruís e poderosos,
non falo pra os finchados,
non falo pra os estúpidos,
non falo pra os valeiros,
que falo pra os que agoantan rexamente
mentiras e inxusticias de cotío;
pra os que súan e choran
un pranto cotidián de volvoretas,
de lume e vento sobre os ollos núos.
Eu non podo arredar as miñas verbas
de todos os que sofren neste mundo.
E ti vives no mundo, terra miña,
berce da miña estirpe,
Galicia, doce mágoa das Españas,
deitada frente ao mar, ise camiño...

Celso Emilio Ferreiro, 1962

10/11/11

Da súa boca á nosa orella



O curso pasado tivemos a visita do escritor Francisco Castro, que fixo a delicia de todos. Lembrades? Hoxe traémosvos un fragmento da súa novela O segredo de Marco Polo lido por el mesmo. Nos está mal iso de que nos lean, eh?






Temos ademais unha entrevista en vídeo un pouco máis seria da que lle fixechedes vós ;-)





Se tedes curiosidade polos audiolibros, aquí tedes unha boa colección deles. Disfrutádeos!

08/11/11

Que medo!

Xa podes presentar os teus contos de medo ó novo concurso!

Concurso de minicontos

O xornal LV De Luns a Venres e o Centro Pen de Galicia, coa colaboración da Secretaría Xeral de Política Lingüística, puxeron xa en marcha a segunda edición do certame Minicontos de Outono, tras o éxito colleitado na súa primeira edición.

Os traballos que se presenten a esta iniciativa literaria deberán ser inéditos na súa totalidade, escritos en lingua galega, segundo a normativa vixente, e de libre temática. Pero, iso si, a extensión de cada relato non poderá exceder dos 1.200 caracteres (sen contar os espazos). O prazo de recepción dos orixinais pecharase o 15 de decembro e os textos poderán facerse chegar á redacción a través do mail minicontosoutono@l-v.es ou, por correo postal, dirixíndo os escritos a LV De Luns a Venres. Rúa Fernando de Casas Novoa, 35A-1ºB. CP 15707 Santiago de Compostela. Hai establecidos tres premios: o primeiro, dotado con 600 euros; o segundo, con 300; e, o terceiro, con 100.

O obxectivo deste concurso, aberto a escritores noveis e consagrados, non é outro que avanzar nunha tarefa común: ampliar horizontes para a lingua e a cultura de Galicia. Un obxectivo polo que veñen traballando desde hai tempo tanto o Centro Pen de Galicia coma o gratuíto galego, que cada día distribúe 40.000 exemplares nas sete principais cidades galegas e outros cinco mil por correo electrónico, ademais de contar cunha edición mensual para a colectividade galega en Bos Aires e Montevideo.

Bases completas do Certame de Minicontos 2011

Inauguramos!!

Si, por fin, somos unha nova biblioteca, pero cos lectores de sempre ;-)

Inauguramos novas instalacións, novos axudantes, novos ordenadores, un equipo de responsables de biblioteca máis grande e novos materiais para ler, escoitar e ver que a ben seguro han de gustarvos.
Dende que comezou o curso estivemos traballando a marchas forzadas, por iso este blogue tamén estivo parado. Houbo que trafegar con andeis, cadeiras, mesas e libros (ai, as nosas costas!), e organizar todo, pero o resultado gústanos... e moito!

Aproveitando que o 24 de outubro é o Día Internacional das Bibliotecas, invitamos a dúas persoas moi especiais para que compartisen a súa experiencia e o seu tempo con nós: a escritora Fina Casalderrey e o ilustrador Miguel Cuba. Con eles fixemos a festa de inauguración, na que tamén tivemos un mercadiño de intercambio de libros, a resolución do concurso de suxeitalibros e a actuación sorpresa dun grupo de alumn@s de primaria. Foi imposible tervos a todos, porque os 120m non dan para máis, pero tódolos grupos estiveron ben representados, e un bo grupiño de pais e nais e representantes dos centros educativos do Porriño tampouco quixeron perderse a ocasión.

Imos deixar que falen as imaxes.
A partires de agora, estade atent@s ó blogue porque seguiremos dando a lata!

A inauguración:






Fina Casalderrey:







Miguel Cuba:





Mercadiño de libros - outubro 2011

Vaia éxito! Nesta edición do mercadiño vímonos inundados de libros para intercambiar. Esperamos que todos levarades algo que vos gustase!

Que: mercadiño de intercambio de libros
Quen: alumnado de infantil, primaria, secundaria, máis familias
Cando: 24 de outubro de 2011
Onde: novas instalacións da biblioteca do noso CPI
Como: por cada libro que traes, podes levar outro. Se traes máis de 5, levas outro de regalo.
Vai haber máis? Por suposto. Estade atentos ás convocatorias nos corredores e nas aulas.







Gañadores do concurso de suxeitalibros



Xa temos gañadores do concurso de suxeitalibros. Toda a información na sección de Concursos.
Noraboa a tódolos participantes, e especialmente ós gañadores!

08/07/11

El mundo del e-book

Artigo de Alberto L. Martínez


Mucho se ha hablado sobre los eBooks en los últimos tiempos, un tema todavía candente hoy en día. En sus orígenes el tema de debate era su inminente llegada, que posteriormente dio paso a múltiples especulaciones sobre su aceptación entre los lectores frente al libro impreso, con sus inevitables pros y contras. Ahora que esta nueva forma de lectura es ya una realidad, surgen mejoras técnicas y numerosas iniciativas de las que es protagonista, y visto que su uso ha comenzado a extenderse entre la población, ha llegado el momento de recapitular todo lo que sabemos y desconocemos. ¿Estás preparado para adentrarte en la realidad de los libros electrónicos, tiramillote?

Un aparatejo llamado eBook: ¿ese gran desconocido?

 

Tal vez la primera apreciación que debamos hacer es la diferencia entre e-books y e-readers. Canónicamente los primeros serían los archivos que leeríamos valiéndonos de los segundos, es decir, de los e-readers, nuestros lectores electrónicos. No obstante, se ha extendido hasta tal punto el uso de la palabra ‘e-book’ para referirnos también al dispositivo que incluso las tiendas que los comercializan los llaman de este modo.
Todos parecemos saber para qué sirven y, sin embargo, hay algunos detalles sobre este aparato que mucha gente desconoce. ¿Sabías por ejemplo que sus pantallas no cansan la vista, como los ordenadores? Esto se debe a que están fabricados con tinta electrónica, un invento reciente bastante peculiar. Esta tinta se desplaza gracias a cargas eléctricas, formando las palabras que le ordena el dispositivo mediante pequeños píxeles, sin necesidad de ningún tipo de retroiluminación, a diferencia de las pantallas de los ordenadores. Además, sólo necesita energía en los cambios de pantalla, cuando las cargas eléctricas han de recolocarse para modificar la posición de la tinta electrónica, por lo que sus baterías suelen tener autonomía para bastantes horas. A pesar de esto, no debemos olvidar que existe una gran variedad de e-readers en el mercado y que no todos utilizan esta tinta (de momento únicamente en los colores blanco y negro).
Algunos modelos cuentan con una característica muy intersante: sus pantallas son táctiles, hecho que nos permite desplazarnos por sus distintos menús o incluso escribir en el documento que tenemos delante con la sola ayuda de lápices sensibles. Podemos anotar ideas o comentarios en los márgenes, subrayar algunas frases que nos llamen la atención y dibujar sin temor a dañar para siempre el documento, algo que no sucedía con los libros impresos. Esta peculiaridad que ofrecen algunos modelos resulta especialmente atractiva para estudiantes que quieran modificar sus apuntes o profesionales del sector de los libros, como lectores editoriales, correctores o editores.



Podes ler o resto do artigo, moi interesante, aquí: El tiramilla