17/12/14

Novos relatos de Harry Potter


J. K. Rowling, autora de Harry Potter, anunciou hai pouco que vai publicar 12 novos relatos de Harry Potter como agasallo de nadal para os seus seguidores. Os relatos pódense ler na web Pottermore de xeito gratuito (tras descifrar algún que outro enigma) coa única condición de rexistrarse na páxina. Os relatos cóntannos a vida da profesora McGonagall antes de Hogwarts, a historia da familia Malfoy e moitas cousas máis.



En Pottermore, ademais, podes explorar escenas dos libros, ler receitas de pocións, xogar ós maleficios... Toda unha marabilla para os fans de Harry Potter.


A que esperas para rexistrarte?

16/12/14

Os fenómenos

O venres 12 estreouse nos cinemas a película galega Os fenómenos. Achegámosvos unha entrevista con Antonio Zarauza, o seu director, publicada en La Voz de Galicia, e o trailer da película.


Hoxe chega aos cines Os fenómenos, a nova película de Alfonso Zarauza (Santiago, 1973) e na que o director propón unha ollada non exenta de humor á crise nacida tralo estoupido da chamada burbulla do ladrillo. O filme está protagonizado por Lola Dueñas, que encarna a unha muller que vive en Almería nunha furgoneta co seu fillo e a súa parella, Lobo, interpretado por Luís Tosar. Cando Lobo lisca, Neneta, como é coñecida, regresará á súa Galicia natal a empezar a súa vida de novo. O seu novo traballo será no mundo da construción cunha cuadrilla, os fenómenos que dan título á película. Miguel De Lira, Morris, Juan Carlos Vellido, Ledicia Sola, Xosé Touriñán ou Gonzalo Uriarte, entre outros, completan o reparto desta produción de Zirzozine e Maruxiña. 

-É raro ver unha muller na construción como obreira e non como técnica. ¿Que lle ofrecía ese punto de vista como director?
-Eliximos ese punto de vista feminino por dúas razóns. A primeira, que a protagonista fose unha muller nun mundo tan de homes e no que hai moito machismo lle daba máis complexidade á película. E segundo, o personaxe funciona como unha alegoría ou metáfora da sociedade española nese contexto: alguén que supera dificultades, que lle empezan a ir ben as cousas para logo verse atrapada na crise. Alguén que se sinte estafada, enganada. 

-¿Nese sentido, o filme pode axudar a vencer prexuízos?
-É bo que vaian caendo eses tópicos e se derruben prexuízos. A integración dunha muller en calquera ámbito sempre é un plus porque a ollada feminina é importante. É necesario para unha sociedade madura avanzar nestas cuestións e asumilas. 

-A protagonista encarna primeiro as expectativas desmesuradas da burbulla e o desengano posterior. ¿E os que causaron tal dano?
-Esa xente, a dos despachos, está reflectida dun xeito implícito. Queriamos centrar o filme nos perdedores da crise. Por que aquí houbo quen saíu ben parado e quen saíu mal parado. Na película hai unha imaxe dunha reunión nun restaurante na que coinciden o banqueiro, o construtor e o político, os responsables disto. Pero é unha imaxe fugaz, que está implícita, porque non queriamos facer unha historia panfletaria. 

-Esta semana publicouse que Inglaterra ofrece salarios de 1.200 euros semanais a albaneis españois e portugueses. A emigración é outra das consecuencias...
-É atroz. É un problema político importantísimo. Seguimos perdendo poboación, cada vez hai máis envellecemento, un problema enorme precisamente porque os políticos son curtopracistas e isto necesita de solucións que vaian máis alá porque cada vez será máis grave. 

-«Encallados», a súa anterior película, falaba das dificultades de facer cine. Agora que celebramos os 25 anos da estrea das primeiras longametraxes galegas, ¿en que momento nos atopamos?
-Vivimos un marabilloso momento creativo, coa aparición do Novo Cinema Galego, cineastas emerxentes, valentes. Temos os medios técnicos, directores cunha ollada propia e actores como Miguel De Lira ou Morris que están na madurez da súa carreira. A boa acollida de A esmorga tamén demostra que o cine galego pode ser un éxito de público. Pero teño a sensación de que isto funciona por inercia. Os que rexen as políticas culturais nin cren no país nin cren na cultura, son continuistas, as axudas son as xustas... Pero non hai país economicamente poderoso que non teña tamén unha cultura forte.

15/12/14

Folerpas



Vai frío estes días, non si?

A boa nova é que o frío tamén pode ser fermoso se o miramos ben de cerca, como fai o fotógrafo Andrew Osokin. Como vedes nas súas fotos, o xeo ten unha estrutura cristalina, normalmente hexagonal; pero o curioso é que cada cristal de xeo é distinto ós demais: son pezas únicas feitas pola natureza.

Deixámosvos unhas cantas fotos máis de A. Osokin, pero se queredes ver máis, botádelle un ollo ás fotos impresionantes de Alexei Hljatov.











12/12/14

Gañadores do concurso de relatos de medo - Primaria

Os dous flamantes gañadores do concurso de relatos de medo nos dous niveis de primaria foron Noa, de 5º, e Ízan, de 2º. Noraboa ós dous! Uns relatos terroríficos!











10/12/14

Día dos dereitos humanos

Hoxe, 10 de decembro, é o Día dos Dereitos Humanos. Tal e como está a situación na nosa comunidade educativa, cómpre reflexionar sobre eles e a súa vixencia.

Recordamos cales son os dereitos recollidos na Declaración Universal de Dereitos Humanos con estes dous vídeos de Amnistía Internacional.





Queres facer algo por defender os dereitos humanos? Actúa! Está ó alcance de todos.

09/12/14

Fileteando retratos



A artista Justine Khamara ten unha serie moi interesante na que, tras tomar e imprimir en papel un retrato, córtao con láser, normalmente despois de pegalo nun taboleiro. Os resultados son sorprendentes e inspiradores, non si?





05/12/14

Gañador do concurso de relatos de medo - ESO

No concurso de relatos de medo que fixemos co gallo do Samaín, houbo tres gañadores de distintas etapas educativas. Hoxe traemos o relato gañador da ESO: El bosque del terror, de Río Marbán (2º ESO A).

Noraboa, Río! Gran traballo!





02/12/14

Rematou o desterro!



Por fin están de volta tódolos rapaces e tódalas familias que tiveron que marchar do Porriño a principios do mes pasado! O colexio estaba baleiro sen vós!

Benvidos á vosa casa! Esperamos que todo se resolva e podades voltar á normalidade canto antes.

Deixámosvos o enlace a un artigo da prensa, que nos pareceu máis completo que outros, para que podades ler a noticia por vós mesmos, e un vídeo publicado en Porriñodigital.es:


01/12/14

A bebidas enerxéticas

Artigo de Daniel Mediavilla publicado en El País:

Un estudio advierte de los riesgos del uso excesivo de bebidas energéticas

Durante los años posteriores a la Segunda Guerra Mundial, las anfetaminas que habían mantenido despiertos a los soldados que lucharon disfrutaron de un gran éxito entre los ciudadanos de Japón o Estados Unidos. Cuando los gobernantes sacaron del mercado legal estos estimulantes, en los años cincuenta, apareció un espacio de negocio que pronto quedaría cubierto. En 1962, la compañía Taisho introdujo el Lipovitan D, una bebida energética con un alto contenido de taurina y cafeína. En los ochenta, los ejecutivos japoneses lo adoptaron como combustible para mantener un ritmo demencial de trabajo y el producto se anunciaba mostrando a hombres de negocios supervitaminados firmando contratos por todo el mundo.

En los últimos años, las bebidas energéticas han incrementado su popularidad y se utilizan para sobrellevar el cansancio del trabajo diario o las largas noches de fiesta. Según un estudio de 2013 de
la Agencia Europea de Seguridad Alimentaria (EFSA, de sus siglas en inglés), un 30% de los adultos, de entre 18 y 65 años, un 68% de los adolescentes, de entre 10 y 18 años, y un 18% de los niños, de entre 3 y 10 años, consumen bebidas energéticas al menos una vez al año. Además, un 11% de los consumidores adultos y un 12% de los adolescentes habían consumido más de un litro de este tipo de bebidas en un solo día.

Ahora, un equipo de investigadores que trabaja en la Oficina Regional para Europa de la Organización Mundial de la Salud (OMS) advierte de que el incremento del consumo de bebidas energéticas puede suponer un problema para la salud pública. Según los autores, una revisión de artículos científicos publicados sobre los efectos del consumo excesivo de este tipo de productos sugiere que “la preocupación de la comunidad científica y del público respecto a los potenciales efectos adversos para la salud de un incremento del consumo de bebidas energéticas es válido en líneas generales”.


Los riesgos para la salud de estos refrescos se deben principalmente a la cafeína que contienen, aunque los responsables de la revisión, publicada en la revista Frontiers in Public Health, afirman que son necesarios más estudios para evaluar los efectos a largo plazo de la combinación con otros ingredientes como la taurina o el guaraná. La sobredosis de cafeína puede provocar, entre otros síntomas, palpitaciones, hipertensión, convulsiones y, en raras ocasiones, muerte. No obstante, es difícil evaluar la parte de estos problemas causados por las bebidas energéticas, ya que estos productos no siempre han tenido su propio código de seguimiento en los centros dedicados a atender intoxicaciones y falta información sobre los efectos adversos de su consumo excesivo.

Aunque los autores destacan que ha habido pocos “estudios rigurosos llevados a cabo en Europa sobre el riesgo asociado a un incremento en el consumo de bebidas energéticas, particularmente entre gente joven”, trabajos realizados en EE UU han encontrado una asociación entre una elevada ingesta de estos productos, de seis bebidas energéticas al mes o más, y tener comportamientos de riesgo como practicar sexo sin condón, meterse en peleas o conducir sin cinturón de seguridad.


Este tipo de comportamientos puede tener parte de su explicación en que el consumo de bebidas energéticas se combina con frecuencia con el consumo de alcohol, otro de los riesgos de estos refrescos. Según la EFSA, el 70% de los jóvenes de entre 18 y 29 años toma ese tipo de mezclas, que aumentan el peligro de consumir bebidas espirituosas al enmascarar sus efectos y dar una falsa sensación de resistencia al alcohol.

Joao Breda, responsable del programa para Nutrición, Actividad Física y Obesidad de la oficina
europea de la OMS y autor principal del artículo, enfatiza la idea de que una de sus principales observaciones es que los trabajos en este campo son “demasiado escasos”. No obstante, señala que “cuando se encuentra en salud pública algo que puede ser importante, hay que iniciar la discusión sobre ese posible problema cuanto antes, y eso es lo que hemos tratado de hacer”.

Breda, que aclara que aunque sus autores trabajan para la OMS sus conclusiones no son recomendaciones oficiales del organismo, también muestra su preocupación por el tipo de marketing de las bebidas energéticas. Este tipo de publicidad, dirigido a jóvenes y adolescentes, suele estar muy vinculado al rendimiento deportivo de máximo nivel. “En Europa, un estudio observó que el 41% de los adolescentes consumían bebidas energéticas para realizar ejercicio”, escriben en su artículo, y añaden que “el exceso de cafeína combinado con una actividad física intensa puede ser peligroso”. Por ese motivo, se plantea que se reconsidere la asociación entre las bebidas energéticas y el rendimiento deportivo tan habitual en su publicidad.

El autor principal del estudio puntualiza que, por la forma de consumo y por los ingredientes agregados a la cafeína en las bebidas energéticas, el café no supone una preocupación de la misma magnitud para ellos. Su postura tiene sentido, porque si la cafeína fuese el único ingrediente de esos refrescos, la mayoría no se diferenciarían demasiado del café. Red Bull, la reina entre este tipo de bebidas, tiene 80 miligramos de cafeína por cada lata de 250 mililitros, aproximadamente la misma cantidad de esta droga psicoactiva presente en un café.

La Asociación de Bebidas Refrescantes (Anfabra) afirma que en las etiquetas de estos productos se incluye la recomendación de consumir de forma moderada y la advertencia de que es una bebida dirigida al público adulto y no recomendada para niños o embarazadas.
En otros países de Europa como Dinamarca, Noruega, Islandia o Francia, la preocupación por los riesgos de consumir demasiada cafeína provocó la prohibición de las bebidas energéticas. Sin embargo, un informe de la EFSA, que no encontró riesgos de seguridad definitivos, hizo que Francia levantase su prohibición en 2008. Ahora, esa misma organización está realizando otra evaluación sobre los efectos del consumo de cafeína, sola, en combinación con otros ingredientes de las bebidas energéticas o con alcohol, que estará listo hacia diciembre de este año.

28/11/14

El libro de los enigmas de Leonardo da Vinci - Páx. 99

GALLAND, R. W. El libro de los enigmas de Leonardo da Vinci. 135 acertijos inspirados en el universo del genio del Renacimiento. Barcelona: Grijalbo, 2014. ISBN 978-84-15989-29-5.


Contracuberta:

Un libro de enigmas basado en las ideas e invenciones de Leonardo da Vinci.
Despierta tu curiosidad y agudiza tu ingenio sumergiéndote en el mundo de enigmas y misterios inspirados en la fascinante obra de Leonardo da Vinci, el genio del Renacimiento. Una colección de problemas de lógica, puzzles, acertijos, misterios y extravagancias organizados por niveles, desde los no iniciados hasta los más ingeniosos en la resolución de enigmas. ¿Qué piezas faltan en la sonrisa de Mona Lisa? ¿Cuál es la fórmula para hacer volar el helicóptero? ¿Quién asesinó al enemigo de los Borgia? Encuentra el significado de los mensajes y las figuras en clave, resuelve los rompecabezas más complicados, descubre la respuesta a los misterios más descabellados y mucho más en El libro de los enigmas de Leonardo da Vinci.


" Leonardo estaba entrevistando a cuatro aspirantes a aprendiz: Alberto, Benito, Caspar y Donatello. Hizo que todos se quedaran sentados con los ojos cerrados mientras él les ponía un sombrero a cada uno en la cabeza.

—Hay dos sombreros negros y dos blancos —les dijo.

Después situó a los chicos de forma que ni Benito ni Donatello pudieran ver a ninguno de los demás. Alberto solo podía ver a Benito, y Caspar solo podía ver a Alberto y a Benito.

—El primero que me diga razonadamente de qué color lleva puesto el sombrero pasará a ser mi aprendiz. Ya podéis abrir los ojos.

Después de un incómodo silencio, por fin uno de los chicos respondió correctamente.

¿Quién se convirtió en aprendiz de Leonardo?

Solución en la página 210".


24/11/14

O acoso é violencia

Unha periodista fixo este experimento: camiñar soa polas rúas de Nova Iorque durante 10 horas. Nese tempo, recibiu máis de 100 comentarios de homes de todo tipo, ademais de infinitas miradas, silbidos, guiños... como se fose un pedazo de carne posto nun expositor.
 



21/11/14

O xogo de Ender - Páx. 99

CARD, Orson Scott. O xogo de Ender. Santiago de Compostela: Urco Editora, 2012. ISBN 978-84-938558-6-4.

Contracuberta:
A humanidade descobre que non está soa no Universo no peor dos escenarios posíbeis: os abázcaros intentan, por dúas veces, conquistalos e aniquilalos e só a sorte e a intuición dun líder lendario logran salvala. En 2070 o medo a unha terceira invasión é omnipresente. Todos os países unidos baixo un único mando fan unha última aposta desesperada: comezan a adestrar nenos para que defendan a Terra dos abázcaros, e Andrew Ender Wiggin, un destes pequenos soldados, pode ser a última esperanza da humanidade.
O mellor xeito para que aprendan a facer a guerra é a través de xogos fantásticos que dan nome a esta obra e que determinarán o futuro, non só do protagonista, senón tamén da raza humana e, se callar, da abázcara.


"—A maior parte dos soldados non se decatan de que mentres máis lonxe estean do branco, máis tempo teñen que manter o raio nun círculo de máis ou menos dous centímetros. É a diferenza entre unha décima de segundo e medio segundo, mais na batalla iso é unha eternidade. Moitos dos soldados pensan que erran apuntando cando en realidade non foi así, maís ben movéronse demasiado a présa. Por iso non podes usar a túa arma como unha espada, plin plin cortalos-pola-metade. Tes que apuntar.
Empregou o chama-bólas para atraelas, logo lanzounas amodo, unha por unha. Ender disparoulles. Fallou todas as veces.
—Ben —dixo ela —. Non tes malos hábitos.
—Tampouco teño bos —comentou.
—Eses dareichos.
Non avanzaron moito esa primeira mañá. Sobre todo falaron. Como pensar mentres se dispara. Como reter as propias emocións e as do inimigo na mente ao mesmo tempo. Como manter o brazo firme e apuntar co corpo, así se o teu brazo está conxelado aínda podes disparar. Aprender onde o gatillo realmente fai disparar para non ter que levalo até o fondo cada vez que se dispare. Relaxar o corpo, non tensarse, xa que fai que se trema.
Foi a única práctica que Ender tivo aquel día. Durante as instrucións do grupo de combate pola tarde, Ender recibiu a orde de levar a súa consola e facer os seus deberes, sentado nunha esquina da sala. Bonzo debía ter todos os seus soldados na sala de combate, mais non tiña que usalos.
Porén, Ender non fixo os seus deberes. Se non podía participar na instrución como soldado, podería estudar a Bonzo como estratego. O Grupo de Combate Píntega estaba dividido en catro batallóns normais de dez soldados cada un. Algúns comandantes formaban os seus batallóns de tal xeito que o grupo A estaba formado polos mellores soldados e o D polos peores. Bonzo mesturábaos polo que cada un contaba con bos e malos soldados.
A excepción era o batallón B que só tiña nove mozos. Ender preguntouse quen sería transferido para facerlle espazo a el".


20/11/14

Comunicado sobre a situación do alumnado xitano

Ante a situación que están a vivir os nosos centros escolares desde o pasado 29 de outubro, que atinxe especialmente ao alumnado que está privado do seu dereito de asistencia ás aulas, as comunidades educativas do CPI da Ribeira, IES Ribeira do Louro, CPR Hermanos Quiroga e IES San Paio queren expresar o seguinte:

 1. A educación é un dereito básico e irrenunciable para toda a cidadanía. O dereito á educación esixe garantir a asistencia de todo o alumnado nas etapas de ensino obrigatorio (Educación Primaria e a ESO). Así se recolle na Convención dos Dereitos no Neno, asinada na ONU, que no seu artigo 28 indica que “todo neno ten dereito á educación e é obriga do Estado asegurar, cando menos, a educación primaria gratuíta e obrigatoria”. De igual xeito, a Constitución Española, no seu Título I, Capítulo 2º, Sección 1ª, Art. 27, indica como un dos dereitos fundamentais o dereito de todas as persoas á educación, sendo obrigatoria nas etapas básicas. Así se desenvolveu na Lei orgánica 8/1985, do 3 de xullo, reguladora do Dereito á Educación, que dispón que “todas e todos os españois teñen dereito a unha educación básica que lles permita o desenvolvemento da súa propia personalidade e a realización dunha actividade útil á sociedade. Esta educación será obrigatoria e gratuíta no nivel de educación xeral básica e, no seu caso, na formación profesional de primeiro grao, así como nos demais niveis que a lei estableza”.

2. Como comunidade educativa vémonos na obriga de demandar que se garanta a escolaridade de todo o alumnado que, dun xeito forzado, viuse na obriga de abandonar as aulas. Neste sentido, non facemos máis que reclamar o que indica a Lei 3/2011, do 30 de xuño, de apoio á familia e á convivencia de Galicia, onde se dispón que “A Xunta de Galicia, a través do organismo competente en materia de educación, garantirá o dereito dos nenos e as nenas e os e as adolescentes a unha atención específica por razón das súas necesidades e distintas capacidades, a unha atención temperá das súas necesidades educativas especiais e ao emprego de medios técnicos e novas tecnoloxías no ensino, realizando programas para a prevención, a detección e o seguimento do absentismo e o fracaso escolar”.

3. A situación que están a vivir un grande número de alumnas e alumnos do noso e doutros centros educativos do Porriño e de Tui, privados do seu dereito de asistencia ao centro escolar, é un atentado contra un dos dereitos básicos e fundamentais: o dereito á educación. A situación do noso alumnado constata que se está a incumprir este dereito no noso país.

4. As comunidades educativas do CPI da Ribeira, IES Ribeira do Louro, CPR Hermanos Quiroga e IES San Paio consideran que é a súa obriga protexer os dereitos do alumnado e ser consecuentes coa educación que se lles ofrece nas distintas etapas educativas, pór en práctica os valores que se ensinan, defendendo os dereitos e deberes que temos como cidadás. Estamos impelidos a actuar, xa que, doutro xeito, entrariamos nunha incoherencia entre o que se ensina nas aulas e o que se vive na realidade a comunidade escolar.

5. As familias son unha parte esencial na vida dun centro escolar. Como comunidade educativa non podemos máis que ser sensibles ante a dura situación que están a vivir un importante número de familias. É de xustiza demandar que todas elas poidan exercer libremente o seu dereito a decidir cal é o seu lugar de residencia. Solidarizámonos con elas e reclamamos que poidan volver ao que elas consideran o seu auténtico fogar.

6. Non podemos nin debemos permitir que esta situación se prolongue moito máis no tempo. A asistencia do alumnado é imprescindible para a súa formación e desenvolvemento integral. Por outra banda, o dereito á educación básica do alumando debe quedar á marxe de calquera problema alleo á súa responsabilidade.

7. Por todo o exposto anteriormente, solicitamos a rápida e efectiva actuación de todas as administracións implicadas para que aseguren o dereito á educación de todo o alumnado implicado.

18/11/14

Números

Saberás dicirnos de que número fala este poema? ;-)

Números

De los números naturales
sólo pocos se destacan,
particularmente notables
que a otros números opacan.

Números primos, cuadrados perfectos
son ejemplares singulares
de numerales selectos,
de inolvidables propiedades.

Y entre los números importantes
no soy yo la excepción,
seguro que me has visto antes,
pero ahora adivina quién soy.

Pues si mi propia raíz cuadrada
a mí mismo me restan,
por una gracia solo a mí reservada
el resultado es justo treinta.

17/11/14

Esas comas!

Por desgraza para os descoidados, unha coma mal posta pode cambiar totalmente o sentido dun texto. Este titular de periódico, por exemplo, di que Pablo Alborán é ¡unha raíña!:


Ben sabedes que o suxeito e o predicado non deben separarse cunha coma, como fixo o que redactou ese titular, salvo en ocasións moi especiais.

Un caso no que si hai que usar coma é para separar os vocativos:


E seguro que tedes visto carteis coma este, que resultan humorísticos porque lles falta a puntuación, e que indican que non se pode fumar gas:


Pero a falta dunha coma non sempre provoca risas. A traducción ó inglés da Biblia, nalgunhas edicións, di que Jesús foi crucificado "con outros dous ladróns"... chamando ladrón tamén a Jesús!

Neste artigo tedes algún outro exemplo de comas mal usadas. Esperamos que o lembredes cando escribades e esas comas estean ben postiñas!