Que es mi barco mi tesoro

O venres a biblioteca encheuse de aprendices de pirata! Que horror! Unha morea de rapaces e rapazas de primaria apareceron alí convocados por un misterioso pirata que se puso a berrar e se subiu a unha mesa! E berraba cousas raras, que os rapaces repetían:




Que es mi barco mi tesoro, que es mi Dios la libertad; mi ley, la fuerza y el viento; mi única patria, la mar.  

O pirata levaba un cofre cheíño de doblóns de ouro, collares de perlas e libros. Libros! A saber onde roubou todo iso! As cousas máis valiosas do mundo en mans dese bucaneiro!
O que máis nos preocupa é que conseguiu que moitos dos rapaces (pero moitos, moitos) prometeran que a próxima semana van ser eles os que berren a estrana canción:




La luna en el mar riela, en la lona gime el viento y alza en blando movimiento olas de plata y azul; y ve el capitán pirata, cantando alegre en la popa, Asia a un lado, al otro Europa, Y allá a su frente Estambul.

Xa o curso pasado un grupo de inocentes de 1º. ESO fixo algo parecido e acabaron gravados en vídeo e todo!

Deixámosvos unhas fotos do perigoso pirata e os seus aprendices para que os identifiquedes se por casualidade os atopades polos corredores ou (Deus non o queira!) na biblioteca: