Ser, ou non ser?

Quixo a casualidade que o 23 de abril de 1616 morreran tres grandísimos escritores: Miguel de Cervantes, William Shakespeare e Garcilaso de la Vega. En 1995 a UNESCO decretou que o aniversario da súa morte ía adicarse cada ano ós libros e á lectura. Actualmente, máis de 100 países celebran con nós o Día do Libro cada 23 de abril.

Este venres, en lugar da clásica páxina 99 dalgún libro, convidamosvos a ler o fragmento máis famoso de Hamlet (que á súa vez é quizais a obra de teatro máis coñecida no mundo occidental), que W. Shakespeare escribiu arredor de 1600.

Este monólogo ten lugar cando Hamlet descobre que o seu pai foi asasiñado polo seu tío (é dicir, o irmán do seu pai) para usurpar o trono de Dinamarca, e que a súa nai estivo metida tamén no allo. Hamlet enfróntase á posibilidade de suicidarse ou non, pero tamén á posibilidade de matar ó seu tío. A acción transcorre nun contexto medieval aínda que Hamlet xa é un home renacentista, menos violento que os que o rodean e máis inclinado ó pensamento e ás artes.

"To be, or not to be: that is the question:
Whether 'tis nobler in the mind to suffer
The slings and arrows of outrageous fortune,
Or to take arms against a sea of troubles,
And by opposing end them? To die: to sleep;

No more; and by a sleep to say we end
The heart-ache and the thousand natural shocks
That flesh is heir to, 'tis a consummation
Devoutly to be wish'd. To die, to sleep;
To sleep: perchance to dream: ay, there's the rub;

For in that sleep of death what dreams may come
When we have shuffled off this mortal coil,
Must give us pause: there's the respect
That makes calamity of so long life;

For who would bear the whips and scorns of time,

The oppressor's wrong, the proud man's contumely,
The pangs of despised love, the law's delay,
The insolence of office and the spurns
That patient merit of the unworthy takes,
When he himself might his quietus make
With a bare bodkin?"

"Ser, ou non ser: tal é a cuestión. ¿Cál é máis nobre acción do ánimo: sufrir os tiros e dardos da cruel Fortuna, ou empuñar as armas contra o océano dos males e darlles cara e acabar con eles? Morrer: durmir, non máis. E pensar que cun soño damos fin á mágoa e aos mil naturais reveses que forman o patrimonio da carne... É un final desexable e tentador. Morrer. Durmir... Durmir... ¡Tal vez soñar! Si, aí está o obstáculo; pois considerar que soños nos poderán invadir ao abandonar este corpo perecedoiro e durmirnos na morte é abondo para nos deter. Velaí o temor que dá longa vida ás nosas calamidades; pois sen el, ¿quen soportaría os aldraxes e achaques da idade, a violencia do tirano, o insulto do soberbio, a anguria dun amor desairado, as dilacións da xustiza, a insolencia do funcionario e o desdén que o paciente mérito sofre do home indigno, cando poderíamos atinxir a nosa propria calma con só un puñal?" 

Tradución: Inés Montenegro (baseada en Borges)

Hai moitas versións de Hamlet libres de dereitos que podedes ler de balde en internet ou en dispositivos electrónicos. Na biblioteca tamén a atoparedes.

Imaxe de Hamlet atopada aquí.