O pandeiro da chuvia

Eiquí será

Quero morrer eiquí (cando me chegue              
a hora da viaxe que me agarda).                        
Eiquí niste silencio                                         
de pompas arroladas,
niste vento que dorme nos piñeiros
un profundo sono de arelanzas.

Quero morrer eiquí cos ollos postos                 
no fumegar das tellas, na borralla                     
do tempo, frente a frente                                  
de min, aberta a ialma                                       
aos latexos das horas, nunha tarde                   
ateigada de arpas.                                              

Van e veñen as nubes viaxeiras,                      
as anduriñas pasan.                                            
O pandeiro da chuvia                                        
repenica unha maina                                          
melodía de outono,                                           
que no roncón do río se acompasa.                   

Quero morrer eiquí. Ser sementado                 
nesta miña bisbarra.                                         
Finar eiquí o meu cansancio acedo,                  
pousar eiquí pra sempre as miñas azas.

              Celso Emilio Ferreiro